Fernand D'Haene
Autodidact zijnde zette Fernand D'Haene zijn eerste penseelstreek in 1971, sporadisch schilderend.
In 1989 begon hij meer gedreven te schilderen, Fernand was een fervente fan van Jan Vermeer, die hij dan ook veelvuldig kopieerde.
Vanaf 1991 begon hij ook met eigen creaties, door de zeer persoonlijke schildertechniek krijgen zijn werken een modern-impressionistische kracht die tot uiting komt in zijn tableaus en portretten.
Zijn reproductie van het Lam Gods : Alles begon in 1994 met een bezoek aan de Gentse St-Baafskathedraal. Zijn famillie daagde hem uit om het Lam Gods van de gebroeders van Eyck na te schilderen.
Makkelijk was het niet. Bij het schilderij mag je geen foto's nemen. Dus kocht hij alle mogelijke prentkaarten en posters. De kleuren waren bijzonder moeilijk. In het totaal ging hij 84 keren naar het echte Lam Gods kijken. Telkens nam hij zijn kleurstalen mee om te vergelijken. Enkel de kleur van het kleed van Maria is niet volledig dezelfde, maar die nuance is nu niet meer te maken.
Elk paneel werkte hij volledig af, schilderde voor- en achterzijde, plaatste er drie lagen vernis op en zette het in de kader, voor hij met het volgende begon. Hij werkte niet op eikenhout zoals de gebroeders Van Eyck want zo'n droge eik als in 1432 is tegenwoordig niet meer verkrijgbaar en de kans op barsten is te groot.. Zijn kleuren zijn ook iets feller dan bij het originele werk in St-Baafs maar daar zit de tijd voor iets tussen.
Ook het paneel van de rechtvaardige rechters is op de reproductie te vinden, het enige verschil is dat op de reproductie van dat paneel in St-Baafs, de koning voorkomt. Eén artistieke vrijheid veroorloofde Fernand D'Haene zich wel: een tegeltje in het paneel van de zingende engelen draagt zijn initialen in plaats van de oorspronkelijke tekening.
Bij momenten kwam het titanenwerk Fernand de strot uit en dan zocht hij verstrooiing door een eigen werkje te schilderen...
|
